چه شود در همین نزدیکی،حرفی از جنس دعا،کسی از جنس شفا،بردل یخ زده مامهمان

 شودوروزی از روز خدا،مژده وصلش دهندهم به زمین هم به سماء.
کاش غمکده،ویرانهو شمع دل،گرد جمالش پروانه شود.آید از ره گل نرگس،گل طاها که جهان

 منتظر روز ظهورش باشدوزمین،منتظرناز قدمش وسماء،محو جمال پر نورش.خواهد آمد،

مه تاببان کز جمالش،شرم کندماه آسمان،بارالها!درظهورش نظری کن که همه تشنه بوی

 گل یاسیم ،پر از حس نیازیم وبه بلندای عدالت،محتاج.به تبسم به کسی محتاجیم تاباآمدنش

 دلها از نور وجودش روشنی،وبه یمن دل سرسبزش،شادی گیرد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: